Αγαπητέ άνθρωπε!
Σου γράφω αυτό το γράμμα για να σου μιλήσω για τη γέννηση του Υιού μου ή αλλιώς όπως εσύ τη λες «Χριστούγεννα»! Για να μη ξεχάσεις τα λόγια που θα σου πω, σου δίνω παραπομπές που σε οδηγούν απευθείας στον Άγιο Λόγο μου, έτσι ώστε να έχεις βεβαιότητα και αξιοπιστία των όσων διαβάζεις! (Λουκάς 1:4, Β’ Τιμοθέου 3:16).
Σε παρακολουθώ εδώ και χιλιάδες χρόνια πώς γιορτάζεις την έλευση του Υιού μου στη γη. Χρονικά, την τοποθετείς προς το τέλος του χρόνου και με αδημονία και χαρά περιμένεις αυτές τις ημέρες. Βλέπεις… από μικρός έχεις συνδυάσει αυτή τη γιορτή (χωρίς αυτό να είναι απόλυτο για όλους τους συνανθρώπους σου), με την οικογενειακή θαλπωρή, τα δώρα, τις στολισμένες βιτρίνες, τα κάλαντα, τις ημέρες των διακοπών. Όλα αυτά καλά, αλλά πρέπει να μάθεις ότι χωρίς την επίγνωση του Υιού μου είναι άνευ αξίας! (Φιλιππησίους 3:8-10).
Βέβαια ειδικά φέτος, εξαιτίας του λοιμού που σε πλήττει, ο φόβος έχει φωλιάσει στην καρδιά σου. Θα σου συνιστούσα από το αναλώνεσαι σε ειδήσεις και συζητήσεις, να έρχεσαι πιο συχνά σε συνάντηση μαζί μου. Μη φοβάσαι! Πολλά πρέπει να γίνουν που είναι γραμμένα στο λόγο μου. Εσύ μείνε στη προσευχή, μείνε στην εκζήτηση του προσώπου μου και δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς. Στο μυαλό σου αυτές τις ημέρες έρχονται εικόνες ενός μωρού σε μια φάτνη, περιστοιχιζόμενο από ζωάκια, βοσκούς, τους Μάγους, τη Μαρία και τον Ιωσήφ. Πρέπει να σου πω πως τα τελευταία χρόνια και αυτή η εικόνα αρχίζει να ξεθωριάζει… Βλέπω όλο και πιο λίγο να ακούγεται απ’ τα χείλη σου (έστω και τυπικά) το όνομα του Υιού μου, ενώ μια μορφή με κόκκινη στολή και γενειάδα προβάλλει από το σύστημα του κόσμου ως υποκατάστατο! Προσέχω επίσης με ποια ευκολία μετακινείσαι σε ένα άλλο ευαγγέλιο που δεν έχεις παραλάβει (Γαλάτες 1:6-7), προσθέτοντας δικές σου παραδόσεις, μακριά από το Λόγο μου! (Μάρκος 7:6-7)
Θα σου πω, λοιπόν, τώρα την πραγματική ιστορία των Χριστουγέννων από την αρχή και όχι από τη μέση όπως έχεις συνηθίσει να ακούς!
Όλα άρχισαν χιλιάδες χρόνια πριν… σ΄ένα κήπο! Εκεί, στην αρχή της δημιουργίας, σε είχα θέσει σε ένα πανέμορφο περιβάλλον που σου παρείχε τα πάντα με αφθονία, χωρίς να κοπιάζεις! Μαζί σου είχα καθημερινή προσωπική επαφή και συνομιλία κάθε δειλινό! (Γένεση 1.28). Τα πάντα σου ανήκαν και ήσουν ελεύθερος να τα γευθείς, παρεκτός του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού (Γένεση 2:16). Αυτή ήταν η διαθήκη μου προς σε, η συμφωνία μου μαζί σου, η εμπιστοσύνη σου προς Εμένα. Η παρακοή σου, όμως, μέσω του ψιθύρου του εχθρού και η πεποίθηση ότι μόνος σου μπορείς να τα καταφέρεις και να γίνεις «ΩΣ ΘΕΟΣ!» είχε ολέθριες συνέπειες! «Αυτοί όμως ως ο Αδάμ παρέβησαν τη διαθήκη και φέρθηκαν με απιστία προς εμένα» (Ωσηέ 6:7). Έτσι η αμαρτία μπήκε μέσα σου και μαζί μ’ αυτή ο θάνατος! (Ρωμαίους 5:12) Η εκπλήρωση όμως των βουλών μου για σένα παρέμεινε αμετακίνητη και αναλλοίωτη, μιας και αμέσως μετά τη πτώση σου, διακήρυξα στον εχθρό της ψυχής σου: «και θα στήσω έχθρα ανάμεσα σε σένα και στη γυναίκα, κι ανάμεσα στο σπέρμα σου και στο σπέρμα της· αυτό θα σου συντρίψει το κεφάλι, κι εσύ θα του λογχίσεις τη φτέρνα του» (Γένεση 3:15). Από τότε (και σε διάστημα πολλών ετών για σένα), τα σχέδια μου πραγματοποιούνται μέσω των δούλων μου και των προφητών μου. Πρέπει να μάθεις, πως μέσα στο στάβλο που γεννήθηκε ο Υιός μου, υπήρχε εξ αρχής η σκιά του σταυρού, η σκιά του θανάτου! Γεννήθηκε για να πεθάνει! Η φάτνη εξ αρχής ήταν λουσμένη με αίμα! Είναι το αρνί το «εσφαγμένο» προ καταβολής κόσμου, που πέθαινε για σένα ικανοποιώντας από τη μια τη θεία δικαιοσύνη που έλεγε να πεθάνεις, γιατί είσαι αμαρτωλός και από την άλλη την αγάπη μου για σένα (Ιωάννης 3:16). Στρέψου λοιπόν με αληθινή πίστη και μετάνοια στο Χριστό και Αυτός θα χαρίσει στη καρδιά σου πραγματική ειρήνη και χαρά (Ιωάννης 14:27).
Κλείνοντας σού υπενθυμίζω κάτι πολύ σημαντικό! Γιορτάζεις την πρώτη έλευση του Υιού μου αλλά το σημαντικότερο είναι να ετοιμάζεσαι για τη ΔΕΥΤΕΡΗ! Ο Χριστός θα έρθει ξανά στο μεσουράνημα για να παραλάβει την Εκκλησία Του (Α’ Θεσσαλ.4:17), το σώμα των λυτρωμένων που Τον δέχθηκαν σαν προσωπικό τους Σωτήρα! Οι υπόλοιποι θα Τον δουν όχι ως ένα μωρό στη φάτνη αλλά ως Κριτή, ως Κύριο των Κυρίων και Βασιλιά των Βασιλιάδων! Τότε μόνο μια ερώτηση θα αντηχεί αιώνια στ’ αυτιά τους…«ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΜΟΥ;»
Με αγάπη (Ιωάννης 3:16)
Ο Πατέρας σου (Ματθαίος 6:9)
Λ. Π.
Leave a Reply