Λίγες προσωπικές σκέψεις και εξομολογήσεις.
Το σεντόνι που έδειξε ο Κύριος στον Πέτρο (Πράξεις 10) περιείχε όλα αυτά που ο Πέτρος θεωρούσε βέβηλα και ακάθαρτα. Πράγματα που και για τον Νόμο ήταν βέβηλα και ακάθαρτα, μόνο που στην εποχή της Νέας Διαθήκης και του σκισμένου καταπετάσματος, όλα όσα ο Πέτρος τα έβλεπε ως τέτοια, ο Θεός τα είχε θέσει μπροστά του για ευλογία.
Σφάξε και φάε! Καλή σου όρεξη, Πέτρο με τις ευλογίες του Θεού! Εκεί που εσύ βλέπεις ακαθαρσία και δε μπορείς να πατήσεις το πόδι σου, επειδή νομίζεις ότι δεν είναι άγια, εγώ βλέπω μία καινούρια εκκλησία να χτίζεται. Και αυτός που εγώ θέλω να χρησιμοποιήσω είσαι εσύ, Πέτρο! Θέλω να πας ακριβώς εκεί που πιστεύεις ότι δεν ανήκεις. Εκεί βρίσκεται η ευλογία, Πέτρο, όταν υπακούς και ξεπερνάς τα όρια σου.
Αυτό όμως ήταν για τον Πέτρο. Το δικό μου σεντόνι; Αν ο Θεός μου ανοίξει τα μάτια και μου φανερώσει ένα σεντόνι να κατεβαίνει από τον ουρανό τι θα δείχνει; Τι θα περιέχει μέσα; Θα περιέχει κατάκριση, καταλαλιά, κατηγορία και αυτοδικαίωση διά των έργων και της καλής μου διαγωγής;
Τι είναι αυτό που το Πνεύμα του Θεού θέλει να μου δείξει πως είναι εμπόδιο στο να αποδεχτώ τους άλλους ανθρώπους, τους υπόλοιπους αδερφούς μου; Τι είναι αυτό που με εμποδίζει να εννοήσω ότι κάποιος εθνικός, στα μάτια μου ειδωλολάτρης και κατακτητής, είναι ενδεχομένως τέσσερις μέρες σε νηστεία και σε προσευχή για να του μιλήσει ο Θεός; Και το εμπόδιο τελικά να είναι η δική μου θεώρηση, η δική μου θεολογία, όπως τότε στην ιστορία που μίλησε ο Ιησούς για τον τελώνη και τον Φαρισαίο. ( Λουκάς 18/9) Το πρόβλημα που ο τελώνης στέκεται μακριά δεν είναι οι αμαρτίες του, τον Θεό δεν τον αγγίζει η αμαρτία μας, έχει πληρώσει ο Χριστός το τίμημά της. Το εμπόδιο που ο τελώνης στέκεται μακριά είμαι εγώ, εξαιτίας της εικόνας που έχω χτίσει και όσων με ακούει να φωνάζω και να δείχνω!
Το μεγαλείο του Θεού και οι εμπνεύσεις του είναι ότι τελικά ο Πέτρος θα πάει στον Κορνήλιο να μιλήσει, ο Πέτρος είναι που πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό του και την θεολογία του.
Κύριε Θεέ μου, σέρνω κατάκριση για τους άλλους ανθρώπους, κουβαλάω καταλαλιά, καύχηση και αυτοδικαίωση, και πόσα ακόμα που εμποδίζουν να φτάσω εκεί που Εσύ θέλεις να με αποστείλεις. Όλα αυτά, δε θα τα βγάλεις σε κοινή θέα, θα τα δείξεις σε εμένα, για να μπορέσω να προχωρήσω παρακάτω, για να κερδίσω τον οίκο του Κορνηλίου που ίσως και να είναι το δικό μου σπίτι, η δική μου συγγένεια!
Το σεντόνι του Πέτρου κατέβηκε από τον ουρανό και επέστρεψε εκεί. Η παρουσία του Θεού και το έργο του Χριστού έχει σκεπάσει και αγιάσει τα πάντα!
Στον Θεό η δόξα! Δ. Γ.