Τα όχι πολύ παλιά χρόνια, ιδιαίτερα στην ελληνική ύπαιθρο, που οι μετακινήσεις ήταν δύσκολες και λόγω των συνεχόμενων πολέμων υπήρχε φτώχεια και έλλειψη αγαθών, οι άνθρωποι για τις συναλλαγές τους και για την προμήθεια των απαραίτητων χρησιμοποιούσαν τη μέθοδο της ανταλλακτικής οικονομίας. Πήγαινε κάποιος στον παντοπώλη ή στον πλανόδιο έμπορο ή και στον γείτονά του και ανάλογα με την αξία του αγαθού που χρειαζόταν πρόσφερε και το ανάλογο είδος ως αντάλλαγμα. Π.χ. πήγαινες 5 αυγά και αγόραζες κάποια δράμια αλεύρι. Οι πρόγονοί μου έζησαν σε τέτοιες συνθήκες, που το περίσσευμα των αυγών ή του γάλακτος μπορούσε να καλύψει την έλλειψη σε αλεύρι, στη ζάχαρη, ή σε άλλα βασικά είδη.
Στην Καινή Διαθήκη μας αποκαλύπτεται η ανταλλακτική οικονομία που προσφέρει ο Θεός στον άνθρωπο ( Ματθαίος 13/44-45).Μιλώντας ο Ιησούς μας φανερώνει τον τρόπο που λειτουργεί η βασιλεία του Θεού. Είναι όμοια μας λέει , με έναν θησαυρό, που είναι κρυμμένος μέσα στο χωράφι και εκείνος που τον βρήκε πουλάει ότι του ανήκει, για να κάνει κτήμα του το χωράφι του θησαυρού. Το χωράφι δεν ήταν δικό του, αλλιώς δε θα χρειαζόταν να πουλήσει όσα έχει! Ο άνθρωπος αυτός έσκαβε στα χώματα, έψαχνε τη χαρά, που δεν υπήρχε στα δικά του χωράφια, αλλά ήταν κρυμμένη σε εκείνο το χωράφι που δεν είναι από αυτόν εδώ τον κόσμο!
Η βασιλεία του Θεού όμως δεν είναι από αυτόν τον κόσμο. Λάβαμε όλοι εμείς, μας γράφει ο Ιωάννης, από το πλήρωμα του Χριστού χάρη επάνω στη χάρη! Ανταλλάξαμε το χωράφι του Θεού με τα δικά μας υπάρχοντα, με όλα όσα είχαμε. Είχαμε μίσος, κακία, αμαρτία, πονηριά, αυτοδικαίωση, εγωισμό, ανομία, θρησκεία, αλαζονεία. Κι ο Ιησούς ως «πωλητής» της δικής του βασιλεία, όλα αυτά τα έκρινε ως συμφέρουσα ανταλλαγή. Δώσε μου αυτά κι όσα ακόμα θα σου φανερώσει το Πνεύμα μου μέσα στα χρόνια, κι εγώ σου χαρίζω το χωράφι με τον θησαυρό. Είναι δικό σου! Η συμφωνία έκλεισε και είναι σφραγισμένη με το Αίμα του Χριστού και με το δαχτυλίδι του Αγίου Πνεύματος!
Γράφει ο απόστολος Παύλος στους Φιλιππησίους και αναφέρει, ότι εκείνα τα οποία ήταν κέρδη σε εκείνον, αυτά τελικά τα θεώρησε ότι είναι ζημιά για τον Χριστό. Ποια είναι όλα αυτά που ήταν κέρδη για τον Παύλο, αλλά άξιζε να τα ανταλλάξει για τον θησαυρό; Ήταν ένας πολύ μορφωμένος άνθρωπος, ένας καταξιωμένος Ισραηλίτης, ήταν μέλος του συνεδρίου και ένας δελφίνος της θρησκευτικής ηγεσίας, είχε αναγνώριση, αποδοχή, ήταν και Ρωμαίος πολίτης, μα όλα αυτά για τον Παύλο ήταν ζημιά. Επειδή αν τα κρατούσε δε θα μπορούσε να αποκτήσει το χωράφι με τον θησαυρό και δε θα έβρισκε χάρη και αποστολή.
Τι ιδιαίτερη βασιλεία είναι αυτή και πόσο έξω από τον ανθρώπινο κόσμο η λογική της. Ανταλλάζεις όλα σου τα υπάρχοντα, την αμαρτία, την ανομία, το παρελθόν, την κακία και την απόρριψη, τα πλούτη και τη δόξα των ανθρώπων, κι αν κοιτάξουμε καλά μέσα μας θα φανερωθούν ακόμα πολλά υπάρχοντα, κι όλα αυτά τα ακουμπάμε τον σταυρό του Χριστού, για να «αγοράσουμε δωρεάν», ένα θησαυρό γεμάτο χάρη, γεμάτο χαρά κι ένα αιώνιο βάρος από τη δόξα του Θεού! Είναι η οικονομία της χάρης του Ιησού Χριστού!
Η δόξα στον Αναστημένο! Δ. Γ.