Κυριακή – 13/03/2022
Περικοπή: Αποκάλυψη 1:8-20
8 Εγώ είμαι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος, λέει ο Κύριος, ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτορας.
9 Εγώ, ο Ιωάννης, που είμαι και αδελφός σας, και συγκοινωνός στη θλίψη και στη βασιλεία και στην υπομονή τού Ιησού Χριστού, ήμουν στο νησί, που λέγεται Πάτμος, εξαιτίας τού λόγου τού Θεού, και εξαιτίας τής μαρτυρίας τού Ιησού Χριστού.
10 Κατά την Κυριακή ημέρα ήρθα σε πνευματική [έκσταση]· και άκουσα πίσω μου μια δυνατή φωνή, σαν σάλπιγγα,
11 που έλεγε: Εγώ είμαι το Α και το Ω, ο πρώτος και ο τελευταίος· και: Ό,τι βλέπεις, γράψ’ το σε βιβλίο, και στείλ’ το στις επτά εκκλησίες που [είναι] στην Ασία: Στην Έφεσο, και στη Σμύρνη, και στην Πέργαμο, και στα Θυάτειρα, και στις Σάρδεις, και στη Φιλαδέλφεια, και στη Λαοδίκεια.
12 Και στράφηκα να δω τη φωνή που μίλησε μαζί μου· και καθώς στράφηκα, είδα επτά λυχνίες,
13 και στο μέσον των επτά λυχνιών [είδα έναν], όμοιον με υιόν ανθρώπου, ντυμένον με ποδήρη [χιτώνα], και περιζωσμένον με χρυσή ζώνη κοντά στους μαστούς·
14 το δε κεφάλι του και οι τρίχες [ήσαν] λευκές σαν λευκό μαλλί, σαν χιόνι· και τα μάτια του σαν φλόγα φωτιάς·
15 και τα πόδια του όμοια με χαλκολίβανο, σαν [να ήσαν] πυρακτωμένα μέσα σε καμίνι· και η φωνή του σαν φωνή από πολλά νερά.
16 Και στο δεξί του χέρι [είχε] επτά αστέρια· και από το στόμα του έβγαινε μια κοφτερή δίστομη ρομφαία· και η όψη του [έλαμπε], όπως λάμπει ο ήλιος μέσα στη λαμπρότητά του.
17 Και όταν τον είδα, έπεσα κοντά στα πόδια του σαν νεκρός· και έβαλε επάνω μου το δεξί του χέρι, λέγοντας: Μη φοβάσαι· εγώ είμαι ο πρώτος και ο τελευταίος,
18 κι αυτός που ζει, και έγινα νεκρός· και δες, είμαι ζωντανός στους αιώνες των αιώνων· αμήν· και έχω τα κλειδιά τού άδη και του θανάτου.
19 Γράψε όσα είδες, και όσα είναι, και όσα πρόκειται να γίνουν ύστερα απ’ αυτά·
20 το μυστήριο των επτά αστεριών, που είδες στο δεξί μου [χέρι], και τις επτά χρυσές λυχνίες. Τα επτά αστέρια είναι οι άγγελοι των επτά εκκλησιών· και οι επτά λυχνίες, που είδες, είναι οι επτά εκκλησίες.