Β’ Χρονικών 20:1-13
1 ΚΑΙ ύστερα απ’ αυτά, ήρθαν ενάντια στον Ιωσαφάτ οι γιοι τού Μωάβ, και οι γιοι τού Αμμών, και μαζί τους και άλλοι, εκτός από τους Αμμωνίτες, για να τον πολεμήσουν.
2 Και ήρθαν και ανήγγειλαν στον Ιωσαφάτ, λέγοντας: Ένα μεγάλο πλήθος έρχεται εναντίον σου, από την πέρα περιοχή τής θάλασσας, από τη Συρία· και δες, είναι στην Ασασών-θαμάρ, που είναι η Εν-γαδδί.
3 Και ο Ιωσαφάτ φοβήθηκε, και δόθηκε στο να εκζητάει τον Κύριο, και κήρυξε νηστεία σε ολόκληρο τον Ιούδα.
4 Και οι άνδρες τού Ιούδα συγκεντρώθηκαν, για να ζητήσουν βοήθεια από τον Κύριο· από όλες, ακόμα, τις πόλεις τού Ιούδα ήρθαν να ζητήσουν τον Κύριο.
5 Και ο Ιωσαφάτ στάθηκε στη συγκέντρωση του Ιούδα και της Ιερουσαλήμ, και στον οίκο τού Κυρίου, προς το πρόσωπο της νέας αυλής,
6 και είπε: Κύριε, Θεέ των πατέρων μας, δεν είσαι εσύ ο Θεός που είσαι στον ουρανό; Και δεν είσαι εσύ που είσαι κυρίαρχος επάνω σε όλα τα βασίλεια των εθνών, και στο χέρι σου δεν είναι η δύναμη και η ισχύ, και κανένας δεν μπορεί να σου αντισταθεί;
7 Δεν είσαι εσύ ο Θεός μας, αυτός που εκδίωξες τους κατοίκους αυτής τής γης μπροστά από τον λαό σου τον Ισραήλ, και την έδωσες στο σπέρμα τού Αβραάμ τού αγαπητού σου στον αιώνα;
8 Και σ’ αυτή κατοίκησαν, και οικοδόμησαν σε σένα αγιαστήριο για το όνομά σου, λέγοντας:
9 Αν -όταν έρθει επάνω μας κακό, ρομφαία, κρίση ή θανατικό ή πείνα- σταθούμε μπροστά απ’ αυτό τον οίκο, και μπροστά σου (επειδή, το όνομά σου βρίσκεται σ’ αυτόν τον οίκο), και βοήσουμε σε σένα στη θλίψη μας, τότε θα ακούσεις, και θα σώσεις.
10 Και τώρα, δες, οι γιοι τού Αμμών, και του Μωάβ, και εκείνοι από το βουνό τού Σηείρ, στους οποίους δεν άφησες τον Ισραήλ να πάει, όταν έρχονταν από την Αίγυπτο, αλλά ξέκλιναν απ’ αυτούς, και δεν τους εξολόθρευσαν,
11 και δες, πώς μας ανταμείβουν, ερχόμενοι να μας βγάλουν από την κληρονομιά σου, που μας έδωσες να κληρονομήσουμε.
12 Θεέ μας, δεν θα τους κρίνεις; Επειδή, δεν υπάρχει σ’ εμάς δύναμη για να αντισταθούμε σ’ αυτό το μεγάλο πλήθος που έρχεται εναντίον μας, και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε· αλλ’ επάνω σε σένα είναι τα μάτια μας.
13 Και ολόκληρος ο Ιούδας στεκόταν μπροστά στον Κύριο, με τα βρέφη τους, τις γυναίκες τους, και τους γιους τους.