Πριν μερικές εβδομάδες το αυτοκίνητο μου παρουσίασε κάποιο πρόβλημα στο κιβώτιο ταχυτήτων. Συγκεκριμένα δε «κούμπωνε» εύκολα η δεύτερη ταχύτητα, οπότε ή την παρέκαμπτα ή την έβαζα κάνοντας μία πλήρη διαδρομή από τη νεκρά, όπως βάζουμε τις ταχύτητες στα φορτηγά, για όσους γνωρίζουν.
Πήγα άμεσα στο συνεργείο, σε έναν εξαιρετικό άνθρωπο και τεχνίτη, για να το δει και μου είπε: Με βάση την εμπειρία μου δεν έχεις άμεσο πρόβλημα. Αντιμετώπισε το με αυτό τον τρόπο και από Σεπτέμβριο έλα να δούμε τι θα κάνουμε για να το διορθώσουμε.
Επιστρέφοντας, είμαι σταματημένος σε φανάρι στην οδό Ακαδημίας. Το αυτοκίνητο έχει καύσιμο, έχει ασφάλεια, έχει περάσει πρόσφατα τον τεχνικό έλεγχο, έχει βρεθεί κάποια λύση με το πρόβλημα, ο κινητήρας δουλεύει, ο κλιματισμός, το ηχοσύστημα, αλλά το πρόβλημα τελικά δε παίρνει αναβολή. Χρειάζεται να λυθεί άμεσα. Μόλις άναψε πράσινο το φανάρι καμία ταχύτητα δεν έμπαινε στη θέση της. Όλα τα συστήματα λειτουργούσαν, αλλά το αυτοκίνητο έμενε ακίνητο δημιουργώντας πρόβλημα και στη κυκλοφορία των υπολοίπων οχημάτων.
-«Φόρτωσε το στην οδική βοήθεια, και φέρε το να το δούμε», ήταν η οδηγία του μηχανικού. Η ζημιά φτιάχτηκε, το σασμάν τελικά αντικαταστάθηκε. Ωστόσο κάποιες σκέψεις μου γεννήθηκαν με αφορμή αυτό το συμβάν.
Σε πολλές περιπτώσεις θυμίζει η ζωή του ανθρώπου τη σχέση οδηγού και αυτοκινήτου. Έχουμε ως άνθρωποι την ικανότητα να βρίσκουμε εύκολες και αδάπανες λύσεις σε προβλήματα που υπάρχουν, ή να τα κρύβουμε κάτω από το χαλάκι. Όπως το αυτοκίνητο συνεχίζει να λειτουργεί και να κινείται, έτσι και η ζωή μας συνεχίζει την πορεία της. Παραβλέπουμε τα προβλήματα και τις καταστάσεις που μας φανερώνουν ότι υπάρχει πρόβλημα στη ζωή μας και που χρειάζονται διόρθωση. Δε δίνουμε ιδιαίτερη σημασία, επειδή το έργο συνεχίζεται, επειδή ο Θεός κάνει χάρη, επειδή μάθαμε να ζούμε με έναν τρόπο ήσυχο, μέσα σε εκκλησιαστικό και ασφαλές περιβάλλον και έχουμε με αυτό τον τρόπο διανύσει πολλά χιλιόμετρα. Μη ξεχνάμε όμως ότι συνεχίζουμε να κινούμαστε με ζημιά στο κιβώτιο ταχυτήτων και θα έρθει που νομοτελειακά το πρόβλημα θα βγει στην επιφάνεια και δε θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε παρακάτω, θα μείνουμε στάσιμοι και ίσως και σε δημόσια θέα!
Είναι τότε η ώρα που ο Θεός ασχολείται ιδιαίτερα μαζί μας. Αυτό που το βλέπουμε ως κρίση, ο Θεός το βλέπει ως ευκαιρία. Τόσο καιρό σε άφησα να προχωράς και να εργάζεσαι με χαλασμένο κιβώτιο ταχυτήτων και δε στο λογάριασα. Τώρα σου ζητώ να το φέρεις σε εμένα, να το επισκευάσω, ή να το αλλάξω, ότι είναι καλύτερο για εσένα, παιδί μου. Δε θέλω να μείνεις στάσιμος, δε θέλω να αναπαυτείς στα χιλιόμετρα που έγραψες μέχρι τώρα. Έχω πολλά περισσότερα να γράψεις στους δικούς μου δρόμους, αλλά αυτό το πρόβλημα, το ελάττωμα, θέλω να το φέρεις στον σταυρό του Χριστού. Είναι το συνεργείο που θεραπεύει, που επισκευάζει, που διορθώνει τις σχέσεις, τους χαρακτήρες, εκεί συντρίβεται η αμαρτία που σε ταλαιπωρεί και τη σέρνεις μέχρι σήμερα μαζί σου.
Φόρτωσε τα στην οδική βοήθεια, στις διακονίες του Αγίου Πνεύματος που έχω θέσει στο Σώμα για την τελειοποίηση των αγίων. Δεν είσαι μόνος στην πτώση σου, έχεις βοηθό να σε βάλει στην πλάτη του, να σε φορτώσει στο ζώο του και να σε πάει στο ξενοδοχείο, όπως ο Καλός Σαμαρείτης τόσες και τόσες φορές μέχρι σήμερα.
Και κάτι τελευταίο παιδί μου. Μη φοβηθείς επειδή πολλοί είδαν τη πτώση σου κι επειδή δημιουργήθηκε πρόβλημα στην κυκλοφορία. Σε καλύπτει η χάρη μου όταν έρχεσαι σε εμένα και κανένας δε μπορεί να σε αγγίξει!
« Από κακή φήμη δε θα φοβάσαι, η καρδιά σου θα είναι στερεή, ελπίζοντας στον Κύριο» (Ψαλμοί 112/7)
Στον Θεό η δόξα! Δ. Γ.