Περασμένες τέσσερις και είσαι ακόμα ξύπνιος. Το πρόβλημα που ορθώνεται μπρος σου, τεράστιο. Γυρίζεις πλευρό, στριφογυρίζεις στο κρεβάτι, μα ο ύπνος δεν έρχεται. Ξαναφέρνεις στη σκέψη σου όλες τις όψεις του προβλήματος και προσπαθείς να δεις αν υπάρχει κάποια διέξοδος. Πιέζεσαι. Μπα… τίποτα, τίποτα δε βγαίνει. Δραματοποιείς την κατάσταση και πέφτεις ξανά σ΄ αυτόν τον ατέρμονο κύκλο της ταραχής, της κατάθλιψης και της αμηχανίας. Ύστερα γίνεσαι ψυχολόγος του εαυτού σου και αρχίζεις να αναρωτάσαι: «Μήπως για όλα φταίω εγώ και μόνο εγώ! Γιατί ενήργησα έτσι; γιατί το είπα αυτό; γιατί επαναλαμβάνω διαρκώς τα ίδια λάθη;».
Μάθε πως υπάρχουν καλά νέα για σένα. Δε μιλάμε για θεωρίες και για λόγια ψεύτικης παρηγοριάς που τα παίρνει ο άνεμος. «Ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός, ενεργός» (Εβραίους 4:12). Ακόμα και αν υπάρχουν συντρίμμια και χαλάσματα στη ζωή σου, μάθε πως τίποτε δεν έχει τελειώσει ακόμη. Ο ίδιος ο Κύριος έρχεται να σου συστηθεί με ένα όνομα που εσύ ίσως για πολλά χρόνια το αγνοούσες. Είναι «Ο Επιδιορθωτής των χαλασμάτων, ο Ανορθωτής των δρόμων για την κατοίκηση» (Ησαίας,58:12). Μπορεί κάποια προβλήματα με το δικό σου το μυαλό να μοιάζουν δυσεπίλυτα, μπορεί πράγματι να θερίζεις τις συνέπειες των επιλογών σου.Ο Κύριος όμως έχει μια ερώτηση για σένα που καλά θα κάνεις με πίστη και μόνο πίστη να δώσεις τη σωστή απάντηση: «Μπορεί να αφαιρεθεί το λάφυρο από τον ισχυρό ή να ελευθερωθούν εκείνοι που δίκαια αιχμαλωτίστηκαν; Ο Κύριος, όμως, λέει: Και οι αιχμάλωτοι του ισχυρού θα αφαιρεθούν, και το λάφυρο του τρομερού θα αποσπαστεί· επειδή, εγώ θα δώσω τη μάχη απέναντι σ’ αυτούς που μάχονται εναντίον σου» (Ησαΐας 49:24-25).
Η μάχη των προβλημάτων μας ανήκει στον Κύριο.
Τί πρέπει να κάνω εγώ; Ο Δαβίδ χιλιάδες χρόνια προ Χριστού έχει τα ίδια ερωτηματικά και την ίδια αμηχανία. Ο διάλογος με τη ψυχή του αποτυπώνεται ως εξής: «Διατί είσαι περίλυπος ψυχή μου; Και διατί ταράττεσαι εντός μου;» Η λύση στο πρόβλημα του αρχίζει από τη στάση της καρδιάς του. Τρία είναι τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει:
«Ευλόγει, ω ψυχή μου, τον Κύριο, και μη ξεχνάς όλες τις ευεργεσίες του» (Ψαλμ.103:2)
Α) Ευλογεί και ευχαριστεί τον Κύριό Του.
Ο Απόστολος Παύλος μας προτρέπει: «…κατά πάντα ευχαριστείτε «επειδή, αυτό είναι το θέλημα του Θεού σε σας εν Χριστώ Ιησού». (Α΄ Θεσσαλονικείς 5:18). Έχουμε πολλούς λόγους να ευχαριστήσουμε τον Κύριο μας! Είναι ο Σωτήρας μας! Μας έσωσε και μας «έδωσε την εξουσία να ονομασθούμε παιδιά Θεού, σ΄ όλους εμάς που πιστεύουμε στο όνομα Του» (Ιωάννης 1:8). «Ο καθένας που πιστεύει εις Αυτόν έχει ζωή αιώνια και σε κρίση δεν έρχεται αλλά έχει μεταβεί από το θάνατο στη ζωή» (Ιωάννης 5:24) Μας τονίζει μέσα από το Λόγο Του ότι σ΄ αυτή τη ζωή δε παραμένει αμέτοχος και ξένος από τα προβλήματα μας. « Πάσα μέριμνα ρίψατε επ΄ Αυτόν διότι Αυτός φροντίζει για εμάς» (Α’ Πέτρου 5:7).
Β) Ολοκληρωτικά η ψυχή του ανήκει στον Κύριο.
Δεν είναι τα δώρα Του, δεν είναι οι ευλογίες του, δεν είναι ότι μας λύτρωσε από το φόβο του Θανάτου. Είναι ο φίλος μας. «Εσάς τους φίλους μου» (Λουκάς 12:4) Είναι ο Πατέρας μας: «αλλά λάβατε πνεύμα υιοθεσίας, με το οποίο κράζουμε: Αββά, Πατέρα» (Ρωμ. 8:15). Είναι το φρούριο και η καταφυγή μας όταν το σκοτάδι μας περικυκλώνει και ουδείς είναι σε θέση να μας βοηθήσει! Τον συναντάμε στη προσευχή, μας δέχεται όπως και αν είμαστε, και επιχέει διαρκώς το έλεος Του πάνω μας. Μας ψιθυρίζει: «Μη φοβού, μόνο πίστευε» (Μάρκος 5:36).
Γ) Δεν ξεχνά τις ενέργειες Του
Οστόχος του διάβολου είναι να προσβάλλει τον Θεό στα μάτια του ανθρώπου, ως άδικο και μεταβλητό. «Άσε τότε τι έγινε. Τώρα κοίτα τι γίνεται. Τότε ήταν άλλα χρόνια. Κάποιες παράξενες συμπτώσεις είχαν συμβεί και όλα ήταν ευκολότερα. Τώρα πως θα ξεμπλέξεις; Τι μπορείς να κάνεις;» Αυτό είναι το δηλητήριο του. Όμως εσύ ψυχή μου, στο πείσμα όλης αυτής της αντίθεσης στάσου για λίγο στην άκρη για να ξαναθυμηθείς. Πόσες φορές σου συγχώρεσε τις αμαρτίες και η καρδιά σου γέμισε ξανά με ειρήνη και χαρά; Φωτιές σε βρήκαν τις έσβησε, βουνά ορθώθηκαν στο δρόμο σου τα ισοπέδωσε. Aρρώστιες, ανέχεια, ανεργίες, οικογενειακά προβλήματα, πειρασμοί διάφοροι στάθηκαν στο διάβα σου και με τη χάρη Του, όλα τα υπερπήδησες. Μη φοβάσαι, «τα πάντα συνεργούν στο αγαθό σ’ αυτούς που Τον αγαπούν» (Ρωμ. 8:28).
Ο Κύριος στέκεται δίπλα μας και μας παροτρύνει.
«Ας μη ταράζεται η καρδιά σας· πιστεύετε στον Θεό, και σε μένα πιστεύετε. Στο σπίτι τού Πατέρα μου υπάρχουν πολλά οικήματα· ειδάλλως, θα σας έλεγα· πηγαίνω να σας ετοιμάσω τόπο. Και αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, έρχομαι πάλι, και θα σας παραλάβω κοντά σε μένα, για να είστε κι εσείς, όπου είμαι εγώ» (Ιωάννης 14:1-3)
Λ. Π.