Λίγο νωρίτερα ο Άβραμ έχει ελευθερώσει τον Λωτ από τον πόλεμο των 5 βασιλιάδων. Κι ο Κύριος, αφού υποσχέθηκε στον Άβραμ ότι δε θα μείνει άτεκνος, αλλά θα τον κληρονομήσει αυτός που θα βγει από τα σπλάχνα σου, του λέει επίσης ότι ο σκοπός που τον έβγαλε από τη γενέτειρα του, την Ουρ των Χαλδαίων, είναι για να του δώσει όλη αυτή τη γη την απέραντη για κληρονομιά. Μία ακόμα μέρα με κοινωνία ανάμεσα στον πατέρα και το παιδί, ένας ακόμα από τους πολλούς διαλόγους μεταξύ του Άβραμ και μετέπειτα Αβραάμ, με τον Κύριο του!( Γένεση 15/7-18)
-Εγώ είμαι ο Κύριος, που σε έβγαλα από την Ουρ, για να σου δώσω αυτή τη γη για κληρονομιά σου.
-Δέσποτα Κύριε, από πού θα γνωρίσω ότι θα την κληρονομήσω; ρώτησε ο Άβραμ.
-Εγώ θα κάνω συνθήκη μαζί σου.
Και του έδωσε τις οδηγίες για το πώς θα κάνει αυτή τη συνθήκη του αίματος. Η φωτιά για να ανάψει η θυσία στάλθηκε από τον ουρανό! Η υποχρέωση του Άβραμ όμως ήταν να διώχνει τα όρνια, για να μην αγγίξουν τα σφαγμένα ζώα και μολύνουν τη θυσία. Ο αγώνας του Άβραμ ήταν να κρατήσει ανόθευτη την πίστη του στον εχθρό που έστελνε τα όργανα του για να χαλάσουν το θυσιαστήριο του!
Και αφού έδυσε ο ήλιος και έγινε βαθύ σκοτάδι, την ώρα που δε βλέπεις ούτε το χνώτο σου αν η νύχτα είναι αφέγγαρη, που ο ύπνος βαραίνει τα μάτια, τότε που η κούραση και η αναμονή δημιουργούν παραισθήσεις, τότε ήταν που ένα καμίνι που κάπνιζε και μια λαμπάδα φωτιάς διαπέρασε ανάμεσα στα διχοτομημένα ζώα! Τότε ο Θεός έκανε συνθήκη με τον Άβραμ λέγοντάς του πως « στο σπέρμα σου ΕΔΩΣΑ αυτή τη γη»! Όχι θα δώσω, αλλά έδωσα! Επειδή δεσμεύτηκα με συνθήκη θανάτου και φωτιάς η δέσμευση μου είναι αμετάκλητη!
Ο Θεός μέσω της θυσίας του Ιησού Χριστού που έγινε μία φορά, έκανε αμετάκλητη συνθήκη με όσους έχουν πιστέψει στο έργο του Σταυρού! Με μία προσφορά τελειοποίησε για πάντα αυτούς που αγιάζονται. ( Εβραίους 10/ 10, 14). Η γη, η υπόσχεση, οι μέγιστες και τίμιες επαγγελίες, ο ουρανός και η αιώνια ζωή είναι δικά μας, είναι δοσμένα, χαρισμένα, με συνθήκη το Αρνίο το Σφαγμένο και τη φωτιά του Αγίου Πνεύματος! Αλληλούια!
Η δική μας υποχρέωση, όπως του Άβραμ, είναι να διώχνουμε τα όρνια από το θυσιαστήριο της Καινής Διαθήκης, που θέλουν να καταφάνε τη θυσία Του Υιού και στη θέση της να παρουσιάζουμε τον εαυτό μας, τα καλά μας έργα, την ηθική μας, τη θρησκεία μας, την καταγωγή μας,. Τα όρνια που ζητούν να ανάψουμε φωτιά με τους δικούς μας καρπούς, καρπούς μιας καταραμένης γης, όπως η θυσία του Κάιν που παρουσίασε στον Θεό τα δικά του έργα κι αποδοκιμάστηκε και να κρατήσουμε ζωντανή την πίστη μας στο έργο του Χριστού και μόνο!
Στεκόμαστε στη χάρη του Θεού! Ο αγιασμός μας είναι από Εκείνον που είναι Άγιος!
Στον Θεό η δόξα! Δ. Γ.