Σου έχει συμβεί να αισθάνεσαι περικυκλωμένος από εδάφια; Έτσι ένιωσα εκείνο το πρωινό σερφάροντας στο διαδίκτυο και σε κάποιες εφαρμογές. Παντού εδάφια, εδάφια, εδάφια. Για κάθε περίπτωση και για κάθε ψυχολογική κατάσταση και διάθεση. Εικόνες με έντονα χρώματα, με φατσούλες, με τοπία, με μικρά και με μεγάλα γράμματα.
Θυμήθηκα πως ο συγγραφέας της προς Εβραίους επιστολής, γράφει ότι ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός, ενεργητικός, και κόβει πιο πολύ κι από κάθε δίκοπο μαχαίρι. Αισθάνομαι, όχι περικυκλωμένος από τον λόγο του Θεού, αλλά από εδάφια. Έχουμε εδάφια για κάθε περίπτωση, μα δε γνωρίζω πόσο στη πραγματικότητα ζούμε τον λόγο του Θεού και πόσο ζει ο λόγος του Θεού μέσα μας. Πόσο ενεργητικά, πόσο κοφτερά…
Σκέφτομαι τους αποστόλους, τον Πέτρο, τον Ιωάννη, τον Βαρνάβα, τον Παύλο. Πόσες φορές χρησιμοποιούσαν εδάφια και πόσες γραφές είχαν στα σπίτια τους; Ο λόγος του Θεού και το Άγιο Πνεύμα ζούσε μέσα τους και έρεε από μέσα τους. Ο Πέτρος είπε: Αινέα, σε θεραπεύει ο Ιησούς Χριστός. Τίποτε άλλο, κανένα εδάφιο, καμία άλλη αναφορά. Ο Ιωάννης στις επιστολές του, αναφέρει μία μόνο εντολή, κι αυτή της Νέας Διαθήκης: Να αγαπάτε ο ένας τον άλλο.
Θα μου πεις, δηλαδή μας συστήνεις να μη μελετάμε τις γραφές, να μην αναφέρουμε εδάφια, να μη γνωρίζουμε ιστορία; Φυσικά και δε θέλω να επικοινωνήσω κάτι τέτοιο. Αλίμονο! Αναρωτιέμαι όμως με όλα αυτά που βλέπω και διαβάζω: Είμαι βέβαιος σε ποιόν έχω πιστέψει; Η δύναμη της Ανάστασης υπάρχει μέσα μου; Αν αυτό δε συμβαίνει είναι μάταιος κόπος να χρησιμοποιώ εδάφια, μόνο και μόνο για να φτιάξει το κλίμα, για να ανεβεί η ψυχολογική μου διάθεση.
Οι άνθρωποι στο κόσμο χρησιμοποιούν κάποιες εκφράσεις βιβλικές ή θρησκευτικές, όπως Κύριε Ιησού ελέησε με, ή το Ιησούς Χριστός νικά κι όλα τα κακά σκορπά, ή ανάβουν και το λιβάνι να ξορκίσουν τα κακά πνεύματα. Κι εμείς από την άλλη μεριά, επειδή γνωρίζουμε τις Γραφές λέμε συνέχεια εδάφια. Έχουμε κάποιο ή κάποια εδάφια για κάθε περίπτωση. Θρησκεία είναι κι αυτό, κι ας μη μας αρέσει.
Το ερώτημα που οφείλω να απευθύνω στον εαυτό μου είναι το ίδιο πάντοτε: Ο λόγος ενεργείται μέσα μου; Ενεργεί ο Θεός μαζί μου; Είναι ο λόγος που βγαίνει από το στόμα μου ή από το πληκτρολόγιο μου κοφτερός; Ενεργείται μεταξύ ημών που πιστεύουμε; Τίποτε άλλο δεν έχει αξία. Ο λόγος του Θεού δεν είναι μόνο για να μιλιέται ή να κηρύττεται, είναι περισσότερο από κάθε τι για να ενεργείται, για να αλλάζει ζωές, να αλλάζει χαρακτήρες, να αλλάζει καταστάσεις. Να καρποφορεί μέσα στην ξεραΐλα της ερήμου!
Εμείς έχουμε τον Αβραάμ, τον Μωυσή και τους προφήτες, καυχιόνταν οι θρησκευόμενοι της εποχής του Χριστού. Και δεν άκουγαν τον Ιησού που μιλούσε και περπατούσε ανάμεσα τους. Ενώ οι γραφές που διάβαζαν και επικαλούνταν ήταν το εργαλείο για να συναντήσουν τον Ιησού και τα αποκτήσουν κοινωνία μαζί του, ο τρόπος που τις ερμήνευαν και χρησιμοποιούσαν είχε γίνει το αδιέξοδό τους. Εδάφια χωρίς δύναμη και αποκάλυψη που δε χτίζουν πίστη!
Υπάρχει ο κίνδυνος όταν χρησιμοποιούμε κάποιο εργαλείο με λάθος τρόπο, να γίνει ζημιά και στο σκεύος και σε αυτόν που το χρησιμοποιεί. Για να ανοίξω μια κονσέρβα υπάρχει το ανάλογο ανοιχτήρι. Αν προσπαθήσω να την ανοίξω με ένα μαχαίρι, κάποια στιγμή θα χαλάσω το μαχαίρι, θα κάνω την επιφάνεια γεμάτη κοφτερά εξογκώματα κι ενδεχομένως να τραυματιστώ κι εγώ ο ίδιος.
Τι σχολιάζεται τελικά μέσα μου, από όλα αυτά τα εδάφια που διαβάζουμε στα κοινωνικά μέσα, που διαβάζουμε στη Βίβλο μας, που ακούμε στις συναθροίσεις μας, που έχουμε σε κάδρα στους τοίχους των σπιτιών μας; Νομίζω ότι χρειάζεται να γυρίσουμε πίσω, στη σωστή χρήση του λόγου, που οδηγεί σε κοινωνία με το πρόσωπο του Χριστού και με το Άγιο Πνεύμα.
Το Πνεύμα του Θεού συμμαρτυρεί για τον λόγο του στον προφήτη Ιερεμία και σε όσους ακούν: «Δεν είναι ο λόγος μου σαν φωτιά και σαν σφυρί που κατασυντρίβει το βράχο;» Αυτό είναι ο λόγος του Θεού! Έχουμε ανάγκη να ακούσουμε και μετά να μιλήσουμε ρήματα, λόγους ζωντανούς κι όχι απλώς εδάφια, που ίσως για λίγο ανεβάσουν τη ψυχολογία μας, αλλά δε χτίσουν πίστη στο έργο του Χριστού, δε θα κάψουν τα σκουπίδια από τη ζωή μας, ούτε θα κατασυντρίψουν τους βράχους και τα κάθε λογής βουνά που ορθώνονται για να σταματήσουν την αύξηση του έργου του Θεού σε εμάς και με εμάς!
Στον Θεό η δόξα! Δ. Γ.