Μια καινούρια χρονιά. Υποσχέσεις, υποθέσεις, υποχρεώσεις. Όλα βρίσκονται μπροστά, με όλα αυτά θα συναντηθούμε και φέτος. Ποιός θα σηκώσει το βάρος μου; Ποιός θα με βοηθήσει; Ποιός θα είναι δίπλα μου;
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, το μάτι μου έπεσε στη διαφήμιση κάποιας τράπεζας. Η τράπεζα, έλεγε, έχει τη λύση. Μεταφέρετε όλες τις οφειλές σας σε ένα λογαριασμό, για να πληρώνετε μία σταθερή δόση , απαλλαγμένοι από άλλα βάρη.
Αυτή είναι η βοήθεια που προσφέρει ο κόσμος και το σύστημά του σήμερα. Θα σε βοηθήσω, αλλά θα φροντίσω συνεχώς να χρωστάς. Μία συνεχής εξάρτηση από ένα σύστημα αδιέξοδο, που θέλει τον άνθρωπο εγκλωβισμένο μέσα σε υποχρεώσεις και άγχη, ένα σύστημα που υποκρίνεται ελευθερία, μα στη πραγματικότητα φορτώνει τον άνθρωπο με όλο και περισσότερα βάρη, όλο και περισσότερα δεσμά.
Κάθε βλέμμα και κάθε βοήθεια από το κοσμικό σύστημα, τοκίζεται με άγχος, περισσότερες υποχρεώσεις, περισσότερα βάρη.
«Ελάτε σε εμένα όλοι οι κουρασμένοι και οι φορτωμένοι κι εγώ θα σας αναπαύσω», μίλησε ο Ιησούς Χριστός. «Πάρετε επάνω σας το δικό μου φορτίο, που είναι ελαφρύ. Και θα βρείτε στην ψυχή σας ανάπαυση».
Το κόστος το έχει πληρώσει ο Ιησούς, Εκείνος πέθανε, Εκείνος σήκωσε το δικό μας βάρος. Όλα μας τα χρέη μεταφέρθηκαν στο δικό του λογαριασμό, δε χρωστάμε τίποτα, δε μας ζητείται τίποτα. Όλα είναι άτοκα, δωρεάν, είναι χάρη, το αντίτιμο έχει καταβληθεί από Εκείνον!
Το χρέος που αισθάνεσαι να σε κυνηγά μια ζωή, το έχει πάρει ο Θεός και το έχει αφαιρέσει από το κέντρο της ζωής σου, το κάρφωσε στον σταυρό του Χριστού και μαζί με τον Χριστό σε έχει αναστήσει σε μια καινούρια ζωή. Ζωή χωρίς καμία οφειλή, ζωή γεμάτη νίκες και πνευματικά λάφυρα. (Κολ.2/13-15)
Τον πρώτο καιρό της πίστης μου είχα ρωτήσει κάποιον αγαπητό και παλιότερο από εμένα στη πίστη, να μου περιγράψει πώς ακριβώς κατανοεί αυτή την εικόνα.
-Έχεις διαβάσει στην ελληνική μυθολογία ή έχεις δει σε κάποια ταινία πως διαπόμπευσε ο Αχιλλέας τον νεκρό Έκτορα; Ε, φαντάσου, μου έλεγε, τον Κύριο μας πως καταντρόπιασε τον εχθρό δημόσια, και όλος ο πνευματικός κόσμος, τα παιδιά του Θεού, οι στρατιώτες του και οι δυνάμεις του μέλλοντα αιώνα να πανηγυρίζουν και να ζητωκραυγάζουν! Και σκέψου τώρα, ότι για να συμμετέχεις σε αυτό το πανηγύρι δε χρειάζεται να κάνεις τίποτα! Μόνο να πιστέψεις και να εμπιστευτείς!
«Ω, όλοι εσείς που διψάτε, ελάτε στα νερά· και όσοι δεν έχετε ασήμι, ελάτε, αγοράστε, και φάτε· ναι, ελάτε, αγοράστε κρασί και γάλα, χωρίς ασήμι και χωρίς τιμή» Ησαΐας 55/1
Ας εμπιστευτούμε και τον καινούριο χρόνο, Εκείνον που έχει νικήσει, που δε ζητάει τίποτε για αντάλλαγμα, κι όλη μας τη μέριμνα και τα βάρη μας ας τα ακουμπήσουμε με πίστη σε Αυτόν που έχει αρχίσει το καλό έργο…
Ο Θεός να ευλογήσει, και με έναν ιδιαίτερο τρόπο να αγγίξει τις οικογένειές μας, τις ζωές μας, να αγγίξει το έθνος μας, να αγγίξει το έργο του μέσα μας και μαζί μας. Και να μας αποκαλύψει περισσότερο ότι χωρίς Εκείνον στη ζωή μας θα συνεχίσουμε να πεινάμε, να διψάμε, να χρωστάμε…
Στον Θεό η δόξα! Δ. Γ.