Περιάλης Αντώνης – Είσαι πνευματικός ή σαρκικός; Μάθημα (6ο)

1 Αδελφοί, και εγώ δεν μπόρεσα να σας μιλήσω, ως προς πνευματικούς [ανθρώπους], αλλά ως προς σαρκικούς, ως προς νήπια εν Χριστώ.

2 Γάλα σάς πότισα, και όχι [στερεή] τροφή· επειδή, δεν μπορούσατε ακόμα [να τη δεχθείτε]· αλλά, ούτε τώρα ακόμα μπορείτε·

3 για τον λόγο ότι, είστε ακόμα σαρκικοί· καθόσον, ενώ [υπάρχει] ανάμεσά σας φθόνος και φιλονικία και διχόνοιες, δεν είστε σαρκικοί, και περπατάτε κατά άνθρωπο;

4 Επειδή, όταν κάποιος λέει: Εγώ μεν είμαι τού Παύλου· και άλλος: Εγώ είμαι τού Απολλώ· δεν είστε σαρκικοί;

5 Ποιος είναι, λοιπόν, ο Παύλος, και ποιος είναι ο Απολλώς, παρά υπηρέτες διαμέσου των οποίων πιστέψατε, και όπως ο Κύριος έδωσε σε κάθε έναν;

6 Εγώ φύτεψα, ο Απολλώς πότισε, αλλά ο Θεός αύξησε.

7 Ώστε, ούτε αυτός που φυτεύει είναι κάτι ούτε αυτός που ποτίζει, αλλά ο Θεός που αυξάνει.

8 Αυτός, μάλιστα, που φυτεύει, κι αυτός που ποτίζει είναι το ίδιο· και κάθε ένας θα πάρει τον δικό του μισθό, σύμφωνα με τον κόπο του.

9 Επειδή, είμαστε συνεργοί τού Θεού· εσείς είστε χωράφι τού Θεού, οικοδομή τού Θεού.

10 Εγώ, σύμφωνα με τη χάρη τού Θεού, που μου δόθηκε, σαν σοφός αρχιτέκτονας, έβαλα [το] θεμέλιο· άλλος, όμως, οικοδομεί επάνω σ’ αυτό· κάθε ένας, πάντως, ας βλέπει πώς οικοδομεί επάνω σ’ αυτό.