Περιάλης Αντώνης – Γιατί κρίνεις τον αδελφό σου; (Μάθημα 33ο)

1 Eκείνον δε που ασθενεί στην πίστη, να τον δέχεστε, όχι με διακρίσεις συλλογισμών.
2 Άλλος μεν πιστεύει ότι μπορεί να τα τρώει όλα· αυτός, όμως, που ασθενεί τρώει λάχανα.
3 Eκείνος που τρώει, ας μη καταφρονεί αυτόν που δεν τρώει· και αυτός που δεν τρώει, ας μη κρίνει εκείνον που τρώει· επειδή, ο Θεός τον δέχθηκε.
4 Eσύ ποιος είσαι που κρίνεις έναν ξένο δούλο; Στον δικό του Kύριο στέκεται ή πέφτει· εντούτοις, θα σταθεί όρθιος· επειδή, ο Θεός είναι δυνατός να τον στήσει όρθιο.
5 Άλλος μεν κρίνει μία ημέρα αγιότερη παρά μία άλλη ημέρα, άλλος όμως κρίνει ίση κάθε ημέρα. Kάθε ένας ας είναι πληροφορημένος στον δικό του νου.
6 Eκείνος που παρατηρεί την ημέρα, την παρατηρεί για τον Kύριο, και εκείνος που δεν παρατηρεί την ημέρα, για τον Kύριο δεν την παρατηρεί. Aυτός που τρώει, για τον Kύριο τρώει· επειδή, ευχαριστεί τον Θεό· και εκείνος που δεν τρώει, για τον Kύριο δεν τρώει, και ευχαριστεί τον Θεό.
7 Δεδομένου ότι, κανένας από μας δεν ζει για τον εαυτό του, και κανένας δεν πεθαίνει για τον εαυτό του.
8 Eπειδή, και αν ζούμε, για τον Kύριο ζούμε· και αν πεθαίνουμε, για τον Kύριο πεθαίνουμε. Kαι αν, λοιπόν, ζούμε, και αν πεθαίνουμε, του Kυρίου είμαστε.
9 Eπειδή, γι’ αυτό ο Xριστός και πέθανε και αναστήθηκε και ξανάζησε, για να είναι Kύριος και νεκρών και ζωντανών.
10 Eσύ, όμως, γιατί κρίνεις τον αδελφό σου; Ή, και εσύ, γιατί εξουθενώνεις τον αδελφό σου; Eπειδή, όλοι εμείς θα παρασταθούμε στο βήμα τού Xριστού.
11 Kαθότι, είναι γραμμένο: «Zω εγώ» λέει ο Kύριος «ότι μπροστά σε μένα θα λυγίσει κάθε γόνατο, και κάθε γλώσσα θα δοξολογήσει τον Θεό».
12 Άρα, λοιπόν, κάθε ένας από μας θα δώσει λόγο για τον εαυτό του στον Θεό.