Ένας καθημερινός άνθρωπος, που 38 χρόνια πάσχει από κάποια ασθένεια, 38 χρόνια θλίψης, ανημποριάς, δακρύων και προσπαθειών να μπει στο νερό την ώρα που πρέπει. Έχει πλέον βεβαιωθεί ότι με τη δική του περίπτωση δε γίνεται τίποτα. Τα χρόνια θα περνούν και θα βαραίνουν κι άλλο το σώμα και την ψυχή του κι αυτός θα μείνει εκεί να περιμένει την κίνηση του νερού και κάποιον άνθρωπο.
Μία μικρή λίμνη, η Βηθεσδά, κι εκεί πήγαινε πλήθος από ανθρώπους που ασθενούσαν. Και όλοι αυτοί περιμένανε την κίνηση του νερού από τον άγγελο και ο πρώτος που προλάβαινε να μπει στο νερό λάμβανε θεραπεία. Είναι αυτό που οι άνθρωποι λένε: «Όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε».
Αυτό είναι το πνεύμα της θρησκείας που πολλές φορές το αφήνουμε να μπει μέσα μας και μέσα στις κοινωνίες μας και στις εκκλησίες μας. Προσευχόμαστε και ελπίζουμε ότι ίσως κινηθούν και φέτος τα νερά και ίσως κάποιος λάβει κάτι. Μια θεραπεία, ένα χάρισμα, μία εκβολή δαιμονίων, μία απάντηση σε ένα χρόνιο αίτημα, όποιος προλάβει κι όποιος με την ικανότητα του ή τη σωματική του δύναμη και τη καπατσοσύνη του μπορέσει να βρεθεί κοντύτερα στο νερό.
Ζούμε όμως στην εποχή που ο Ιησούς είναι αναστημένος, που η ανθρώπινη κατάσταση και ικανότητα δεν έχει καμία αξία. Η ζωή με τον Ιησού δεν είναι η μικρή λίμνη, η κολυμπήθρα που το νερό κινείται από καιρό σε καιρό, αλλά είναι το Ζωντανό νερό που δε σταματάει να κινείται, είναι ο Ποταμός της ζωής που ρέει και ρέει και ρέει.
Θέλεις να γίνεις υγιής; Είναι μία ερώτηση του Ιησού, που την απευθύνει όχι μόνο σε εκείνον τον άνθρωπο, αλλά σε κάθε άνθρωπο που πάσχει, και σε όλους μας μέσα στο Σώμα του. Θέλεις να γίνεις υγιής; Είμαι εδώ, μη περιμένεις τον άγγελο, Εγώ είμαι το ζωντανό νερό, Εγώ είμαι το νερό που κινείται συνεχώς, Εγώ είμαι ο ποταμός που μεταφέρω τη ζωή και τη θεραπεία!
Να κάτι πολύ σπουδαίο που οφείλω κάτω από τον έλεγχο του Αγίου Πνεύματος να εξετάσω τον εαυτό μου. Σε ποια οικονομία ζω; Ζω στην οικονομία της θρησκείας που, αν γίνω άξιος, αν βρεθεί κάποιος άνθρωπος, ένα μέσο να με βάλει στον κύκλο εκείνων που βρίσκονται κοντά στο νερό, ίσως και να λάβω; Ζω στην οικονομία που παρατάσσουμε και συγκρίνουμε τις αναπηρίες μας και τις αναπάντητες προσευχές μας, στην οικονομία που έχει γεράσει και είναι πλησίον αφανισμού; Ή ζω στην οικονομία της Νέας Διαθήκης, της περίσσιας χάρης, και που οι δυνάμεις της Ανάστασης έχουν χαριστεί στην Εκκλησία, στην οικονομία που το κρεβάτι που με κρατούσε 38 χρόνια, γίνεται τρόπαιο και στεφάνι δόξας και ομολογίας του μεγαλείου του Θεού;
Αν ζω στην οικονομία της Νέας Διαθήκης, τότε καμία μέρα δεν ανήκει στη θρησκεία και στον παλιό τρόπο, επειδή ο Ιησούς έγινε Κύριος και του Σαββάτου!
Στον Θεό η δόξα! Δ. Γ.