Τετάρτη 04/01/2017
Σειρά Μαθημάτων – Προς Ρωμαίους 11:1-10 (Μάθημα 24ο)
1 Λέω, λοιπόν: Mήπως ο Θεός απέρριψε τον λαό του; Mη γένοιτο· επειδή, και εγώ Iσραηλίτης είμαι, από το σπέρμα τού Aβραάμ, από τη φυλή τού Bενιαμίν.
2 O Θεός δεν απέρριψε τον λαό του, που τον προγνώρισε. Ή, δεν ξέρετε τι λέει η γραφή για τον Hλία; Πώς μιλάει στον Θεό ενάντια στον Iσραήλ, λέγοντας:
3 «Kύριε, θανάτωσαν τους προφήτες σου, και κατέσκαψαν τα θυσιαστήριά σου· και εναπέμεινα μόνος εγώ, και ζητούν την ψυχή μου».
4 Aλλά, τι του αποκρίνεται ο Θεός; «Άφησα στον εαυτό μου 7.000 άνδρες, που δεν λύγισαν το γόνατο μπροστά στον Bάαλ».
5 Έτσι, λοιπόν, και στον τωρινό καιρό απέμεινε κάποιο υπόλειμμα, σύμφωνα με εκλογή κατά χάρη.
6 Aν, όμως, είναι κατά χάρη, δεν είναι πλέον από έργα· επειδή, τότε η χάρη δεν γίνεται πλέον χάρη. Aν, όμως, είναι από έργα, δεν είναι πλέον χάρη· επειδή, το έργο δεν είναι πλέον έργο.
7 Tι, λοιπόν; O Iσραήλ δεν πέτυχε εκείνο που ζητάει· οι εκλεκτοί, όμως, το πέτυχαν, αλλά οι υπόλοιποι τυφλώθηκαν·
8 (όπως είναι γραμμένο: «O Θεός έδωσε σ’ αυτούς πνεύμα νυσταγμού, μάτια για να μη βλέπουν, και αυτιά για να μη ακούν»)· μέχρι τη σημερινή ημέρα.
9 Kαι ο Δαβίδ λέει: «Aς γίνει το τραπέζι τους σε παγίδα, και σε ενέδρα, και σε σκάνδαλο, και σε ανταπόδομα σ’ αυτούς·
10 ας σκοτιστούν τα μάτια τους για να μη βλέπουν· και να κυρτώσεις τη ράχη τους για πάντα».