Έξοδος 15:1-21
1 ΤΟΤΕ, έψαλε ο Μωυσής και οι γιοι Ισραήλ τούτο το τραγούδι, προς τον Κύριο, και είπαν τα λόγια:
Ας ψάλλω στον Κύριο· επειδή, δοξάστηκε με δόξα· έρριξε το άλογο και τον καβαλάρη του στη θάλασσα.
2 Ο Κύριος είναι η δύναμή μου και το τραγούδι μου, και στάθηκε η σωτηρία μου·
αυτός είναι Θεός μου, και θα τον δοξάσω· ο Θεός τού πατέρα μου, και θα τον υψώσω.
3 Ο Κύριος είναι δυνατός πολεμιστής· το όνομά του είναι Κύριος.
4 Έρριξε τις άμαξες του Φαραώ και το στράτευμά του στη θάλασσα· και οι εκλεκτοί του πολέμαρχοι καταποντίστηκαν στην Ερυθρά Θάλασσα.
5 Οι άβυσσοι τους σκέπασαν· καταβυθίστηκαν σαν πέτρα στα βάθη.
6 Το δεξί σου χέρι, Κύριε, δοξάστηκε σε δύναμη· το δεξί σου χέρι, Κύριε, σύντριψε τον εχθρό.
7 Και με το μέγεθος της υπεροχής σου εξολόθρευσες τους ενάντιους σε σένα·
εξαπέστειλες την οργή σου, και τους κατέφαγε σαν καλάμη.
8 Και με την πνοή τού θυμού σου τα νερά σωριάστηκαν μαζί·
τα κύματα στάθηκαν σαν σωρός, οι άβυσσοι έπηξαν στο μέσον της θάλασσας.
9 Ο εχθρός είπε: Θα καταδιώξω, θα καταφτάσω, θα διαμοιραστώ τα λάφυρα· η ψυχή μου θα χορτάσει επάνω τους· θα σύρω το μαχαίρι μου, το χέρι μου θα τους αφανίσει.
10 Φύσηξες με τον άνεμό σου, και η θάλασσα τους σκέπασε· καταβυθίστηκαν σαν μολύβι στα φοβερά νερά.
11 Ποιος είναι, Κύριε, όμοιός σου, ανάμεσα στους θεούς; Ποιος είναι όμοιός σου, ένδοξος σε αγιότητα, θαυμαστός σε ύμνους, που ενεργεί τεράστια;
12 Άπλωσες το δεξί σου χέρι, και η γη τούς κατάπιε.
13 Με το έλεός σου οδήγησες αυτόν τον λαό, που τον λύτρωσες· τον οδήγησες με τη δύναμή σου προς την κατοικία τής αγιότητάς σου.
14 Οι λαοί θα ακούσουν, και θα φρίξουν· πόνοι θα κατακυριεύσουν τους κατοίκους τής Παλαιστίνης.
15 Τότε, οι ηγεμόνες τού Εδώμ θα εκπλαγούν· τρόμος θα καταλάβει τους άρχοντες του Μωάβ· όλοι οι κάτοικοι της Χαναάν θα λιώσουν.
16 Φόβος και τρόμος θα πέσει επάνω τους· από το μέγεθος του βραχίονά σου θα απολιθωθούν,
μέχρις ότου περάσει ο λαός σου, Κύριε, μέχρις ότου περάσει ο λαός αυτός, που απέκτησες.
17 Θα τους φέρεις μέσα, και θα τους φυτέψεις στο βουνό τής κληρονομιάς σου, στον τόπο, Κύριε, που ετοίμασες για κατοικία σου, το αγιαστήριο, Κύριε, που τα χέρια σου έστησαν.
18 Ο Κύριος θα βασιλεύει στους αιώνες των αιώνων.
19 ΕΠΕΙΔΗ, τα άλογα του Φαραώ μπήκαν μέσα στη θάλασσα μαζί με τις άμαξές του και μαζί με τους καβαλάρηδές του, και ο Κύριος έστρεψε επάνω τους τα νερά τής θάλασσας· και οι γιοι Ισραήλ πέρασαν διαμέσου ξηράς, στο μέσον της θάλασσας.
20 ΚΑΙ η Μαριάμ, η προφήτισσα, η αδελφή τού Ααρών, πήρε το τύμπανο στο χέρι της, και όλες οι γυναίκες βγήκαν πίσω απ’ αυτή με τύμπανα και χορούς.
21 Και η Μαριάμ ανταποκρινόταν σ’ αυτούς, λέγοντας: Ψάλλτε στον Κύριο· επειδή, δοξάστηκε με δόξα· το άλογο και τον καβαλάρη του έρριξε στη θάλασσα.